Psy pasterskie i stróżujące to jedne z najstarszych kierunków użytkowania, w jakich hodowano te czworonogi. Pies towarzyszący oraz rodzinny to stosunkowo nowa funkcja, pierwotnie jednak psi czworonóg miał za zadanie bronić dobytku swojego właściciela oraz zaganiać oraz pilnować hodowanej przez niego zwierzyny. Jakie wyróżniamy więc psy rasy pasterskiej oraz stróżującej i czym się one cechują? Czy ich funkcjonalność, mająca zastosowanie w przyszłości, ma swoje zalety również dzisiaj?
Pies stróżujący i pasterski – ogólna charakterystyka
Rasy psów pasterskich oraz stróżujących tak naprawdę można znaleźć w obrębie dwóch grup wyróżnianych według klasyfikacji FCI. Są nimi- grupa I (owczarki i inne psy pasterskie z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła) oraz grupa II (pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy). Obie te grupy dzielą się oczywiście na odpowiednie sekcje, których przykłady wraz z krótkim opisem znajdziecie państwo poniżej. Ponadto, istnieje kilka ras, które spełniają kryteria zarówno psów pasterskich i stróżujących- będzie to na przykład doberman, czy owczarek niemiecki.
Psy pasterskie z zasady bardzo lubią pracę z człowiekiem i chętnie ją wykonują. Cechują się również inteligencją, rozwagą, bystrością oraz odwagą. Są bardzo łagodne i nie wykazują cech dominacji. Pomimo to, zwierzę użytkowane jako pasterskie sprawdza się zazwyczaj także jako pies stróżujący, z uwagi na jego uważność i czujność. Nie przejawia on jednak objawów bezpodstawnej agresji, zwykle dobrze dogaduje się z dziećmi i jest świetnym towarzyszem zabaw. Rasowy pies pasterski wykazuje spore zapotrzebowanie na ruch, dlatego nie jest on odpowiednim wyborem dla osoby mieszkającej w bloku lub mało aktywnej i o niskim poziomie aktywności fizycznej.
Psy stróżujące odznaczają się silnym charakterem, dobrze rozwiniętym instynktem opiekuńczym, terytorialnym oraz łowieckim. Są pewne siebie, odważne i czujne. Budują bardzo silną emocjonalną więź z właścicielem i głęboko przywiązują się do swojej rodziny. Jednocześnie, potrzebują asertywnego i stanowczego opiekuna, który zadba nie tylko o właściwe wychowanie pupila, ale również o jego solidną socjalizację, aby uniknąć wystąpienia potencjalnych problemów behawioralnych w przyszłości.
Psy pasterskie – rasy (przykłady)
Polski Owczarek Nizinny
PON jest jedną z pięciu rodzimych ras polskich, odnajduje się zarówno jako pies stróżujący, jak i pasterski. Jest zwierzęciem bardzo mądrym, energicznym, o dużym zapotrzebowaniu na aktywność fizyczną oraz zabawę i wspólnie spędzony z właścicielem czas. Pomimo swojego sympatycznego i wesołego usposobienia, jest on dosyć nieufny wobec obcych i zawsze informuje opiekunów o potencjalnym zagrożeniu. Co za tym idzie, PON wykazuje pewną tendencję do hałaśliwości i częstego, uciążliwego szczekania. Polski owczarek nizinny to pies pasterski średniej wielkości, o charakterystycznej, obfitej szacie, której pielęgnacja przysparza właścicielowi dużego natłoku pracy. Jest on stosunkowo zdrowym zwierzęciem, charakteryzującym się długą średnią życia (średnio wynosi ona 13-15 lat). Niemniej, wykazuje on tendencję do rozwinięcia kilku jednostek chorobowych- jest to dysplazja stawów biodrowych oraz postępujący zanik siatkówki. Jest on psem idealnym zarówno dla doświadczonych psiarzy, jak i niedoświadczonych właścicieli zwierząt. Jest bardzo inteligentny i chętny do pracy z człowiekiem, nie wykazuje on cech dominacji ani agresji (choć bywa stosunkowo uparty). Jest też idealnym towarzyszem dzzieci (wobec których zachowuje się niezwykle cierpliwie i delikatnie). Uwielbia nagrody w postaci przysmaków (przez jego wrodzone łakomstwo łatwo doprowadzić do przekarmienia PONa i rozwinięcia u niego otyłości) oraz pochwał. Źle znosi wszelkie formy niesprawidliwego oraz brutalnego traktowania.
Welsh Corgi Pembroke
Wygląd Welsh Corgi Pembroke jest bardzo charakterystyczny- psy rasy pasterskiej, o stosunkowo długim i krępym ciele, a bardzo niskiej wysokości w kłębie. Średnio mierzą one 25-30 cm, a ważą około 12 kg. Obecnie są to oczywiście psy towarzyszące, ale wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że Corgi był pierwotnie psem zaganiającym bydło i – pomimo swojej niepozornej aparycji- świetnie sobie z tym radził.
Welsh Corgi Pembroke to bardzo pogodny, kontaktowy i wesoły pies, o przyjacielskim nastawieniu do ludzi. Nie wykazuje skłonności do dominacji, jest również bardzo czuły i delikatny w stosunku do dzieci. Jest także inteligentny i mądry, kocha zabawę oraz długie spacery ze swoim właścicielem. Pomimo swoich niewielkich rozmiarów, wykazuje on bardzo duże zapotrzebowanie na ruch oraz aktywność fizyczną, które to właściciel ma obowiązek zapewnić swojemu podopiecznemu.
Warto także wspomnieć, że pielęgnacja sierści psa omawianej rasy nie jest specjalnie wymagająca, ani skomplikowana. Sprowadza się ona tak naprawdę jedynie regularnego szczotkowania. Ponadto warto zwrócić uwagę na prawidłowe komponowanie diety naszego czworonoga – nie powinna ona przekraczać zalecanej kaloryczności, gdyż Welsh Corgi Pembroke wykazuje wyraźną skłonność do rozwinięcia otyłości. Psy tej rasy są ponadto predysponowania do wystąpienia postępującego zaniku siatkówki oraz schorzeń dysków międzykręgowych kręgosłupa.
Malinois
Malinois, należący do grupy psów pasterskich, najczęściej użytkowany jest w takich służbach jak wojsko, policja czy oddziały antyterrorystyczne. Dobrze radzi sobie również w psich sportach. Jak nietrudno z tej informacji wywnioskować, potrzebuje on doświadczonego i kompetentnego opiekuna, który zna się na pracy ze zwierzętami, jest konsekwentny oraz pewny siebie.
Malinois cechuje się energicznym i żywym temperamentem. Ma silnie rozwinięty instynkt stróża oraz opiekuna stada. Jest on dosyć szczekliwy, potrzebuje trochę czasu, aby nawiązać bliską relację z dziećmi i przyzwyczaić się do innych zwierząt. Cechują go duże zasoby energii oraz zapotrzebowania na aktywność fizyczną. Jest bardzo inteligentny, lubi pracę z człowiekiem i nie może być pozostawiany w samotności na długie okresy czasu. Ze względu na swoje duże rozmiary, wykazuje predyspozycję do wystąpienia dysplazji stawów biodrowych. Oprócz tego, jest on jednak relatywnie zdrowym i długożyjącym psem.
Psy Stróżujące – Rasy (Przykłady)
Doberman
Doberman to idealne wręcz połączenie psa stróżującego oraz rodzinnego. Pies tej rasy wykazuje silny instynkt opiekuńczy oraz terytorialny. Jednocześnie, w stosunku do swojej rodziny jest niezwykle przyjazny i czuły, także wobec dzieci. Uwielbia on kontakt z człowiekiem, wspólną zabawę oraz spędzanie czasu. Jest bardzo żywiołowy i energiczny, uwielbia ruch oraz aktywność fizyczną. Aby cieszyć się cudownym charakterem dobermana, którego nie przyćmią żadne problemy behawioralne, warto już od najmłodszych miesięcy zająć się jego tresurą oraz wychowaniem. Należy zwrócić także uwagę na prawidłowo przeprowadzoną socjalizację zwierzęcia. Dzięki niej, będzie on mógł bezproblemowo żyć pod jednym dachem z innymi zwierzętami, również kotami. Sprawdź ranking karm dla dobermana i wybierz najlepszą karmę dla swojego psiaka!
Niestety, pomimo całego swojego uroku oraz szeregu licznych zalet, doberman jest dosyć chorowitym zwierzęciem, który wykazuje tendencję do rozwinięcia kilku chorób. Przede wszystkim mowa tu o kardiomiopatii rozstrzeniowej, chorobie serca która występuje mniej więcej u połowy przedstawicieli tej rasy. Ponadto, dosyć często zdarzają się u nich problemy z układem kostno-mięśniowym, schorzenia dermatologiczne, choroby oczu oraz alergie na tle pokarmowym. Średnia długość życia psa tej rasy wynosi od 10 do 13 lat.
Sznaucer Olbrzym
Sznaucer olbrzym (zwany również sznaucerem piwnym z uwagi na swoje pierwotne użytkowanie jako stróż pojazdów browarskich) jest psem dużych rozmiarów, należącym do typu dogowatego. Cechuje się szorstką, gęstą sierścią o grubym podszerstku i charakterystycznymi elementami w postaci krzaczastych brwi oraz obfitej brody. Wspomniana szata wymaga regularnego trymowania.
Sznaucery olbrzymie to energiczne, żywiołowe i odważne psy. Silnie przywiązują się do swojego właściciela, któremu okazują wierność i wobec którego wykazują silny instynkt opiekuńczy oraz chęć obrony. Są to również zwierzęta niezwykle inteligentne i wytrzymałe, przyzwyczajone do ciężkiej pracy w niesprzyjających warunkach. Sznaucer olbrzym to świetny stróż i towarzysz rodziny. Jak wszystkie psy dużych rozmiarów, ma on skłonność do rozwinięcia dysplazji stawów biodrowych oraz łokciowych. Dlatego jeżeli interesuje nas zakup zwierzęcia tej rasy, należy upewnić się, że rodzice naszego potencjalnego szczenięcia są przebadani w kierunku tej choroby oraz wolni od dziedzicznych schorzeń.
Chow Chow
Chow chow – puchaty pies średnich rozmiarów, przypominający swoją uroczą aparycją typowego “misia pluszaka”- nie sprawia wrażenia, jakby posiadał predyspozycje do użytkowania stróżującego. W rzeczywistości jednak, przedstawiciele tej rasy są zwierzętami niezwykle czujnymi, pewnymi siebie i dosyć niezależnymi. Przy właściwym wychowaniu i poprawnie przeprowadzonej socjalizacji, chow chow jest zrównoważony i przyjazny. Jednocześnie, nie wykazuje on dużej wylewności w okazywaniu uczuć, jest raczej cichy i zdystansowany w stosunku do obcych ludzi. Polecany jest zdecydowanie dla doświadczonych psiarzy, ponieważ wychowania psa omawianej rasy może stanowić dla nowicjuszy nie lada wyzwanie. Ponadto, ma on silnie rozwinięty instynkt łowiecki, co sprawia że może on wykazywać skłonności do szwędania się oraz ucieczek. Chow chow niekoniecznie musi dobrze dogadywać się z kotem mieszkającym z nim pod jednym dachem.
Pielęgnacja sierści psa tej rasy nie jest skomplikowana, ale dosyć czasochłonna- opiera się bowiem na częstym szczotkowaniu, zwłaszcza w okresie linienia. Dodatkowo warto pamiętać i mieć na uwadze schorzenia, do których ta rasa wykazuje predyspozycję- jest to alergia, zerwanie więzadła krzyżowego, czy choroby skóry. Chow chow nie jest psem długowiecznym, gdyż średnia długość jego życia wynosi zaledwie 9-12 lat.
Autor
Redakcja RankingKarm.pl